[FirstRide] Triumph StreetCup: คาเฟ่ไซส์พอดีคำความสนุกกำลังพอดีมือ

ไทรอัมพ์เดินหน้าส่งไลน์อัพตระกูลคลาสสิคหรือ บอนเนวิลล์ ซีรีส์ รุ่นใหม่ๆ เข้าสู่ตลาดอย่างต่อเนื่องหลังจากปีก่อนปล่อยมาทั้ง สตรีททวิน ที120 และ ทรักซ์ตันอาร์ ไทรอัมพ์ สตรีทคัพ นี่ก็เป็นอีกหนึ่งรุ่นย่อยจากเครื่องยนต์ 900 ซีซีหรือสตรีททสินที่มาในสไตล์คาเฟ่เรเซอร์

ไทรอัมพ์สร้างสองแพลตฟอร์มเครื่องยนต์ขึ้นมาเพื่อใช้ใน บอนเนวิลล์ ซีรีส์ ทั้งเครื่องยนต์สองสูบ 900 ซีซี และสองสูบ 1200 ซีซี ซึ่งดูเหมือนจะเป็นเทรนด์ซึ่งผู้ผลิตตัวโลกกำลังทำกัน สร้างหนึ่งแพลตฟอร์มเพื่อแตกรุ่นย่อยอีกหลายๆ รุ่น

ไทรอัมพ์ใส่ใจในรายละเอียดมากกว่านั้น เพราะในบอนเนวิลล์ ซีรีส์ 900 ซีซี ทุกคันล้วนมีความแตกต่างในตัวตนซึ่งไม่ใช่แค่เพียงรูปลักษณ์ภายนอกหรือสไตล์เท่านั้นแต่ยังลึกไปถึงลักษณะการทำงานของเครื่องยนต์ ตัวตนที่แสดงออก ฟีลลิ่งในการขับขี่และสุ้มเสียงที่เป็นเอกลักษณ์

เราหลงรัก ไทรอัมพ์ สตรีททวิน เข้าอย่างจังหลังจากที่ได้นำมาทดสอบเมื่อปีก่อนวันนี้จะเป็นครั้งแรกของเรากับสตรีทคัพที่ใช้พื้นฐานเดียวกกันสตรีททวินแต่มีรูปลักษณ์ที่ต่างออกไป

สตรีทคัพยังคงใช้พื้นฐานหลายๆ อย่างร่วมกันกับสตรีททวิน แต่มีท่านั่งและสไตล์ที่ต่างออกไปโดยการนำเอกลักษณ์รถจักรยานยนต์ของชาวอังกฤษอย่างสไตล์คาเฟ่เรเซอร์มาใส่ครอบทับเอาไว้ด้วยแฮนด์แบบคลิปออน บังแมลงทรงคลาสสิคที่เหนือไฟหน้าดวงกลมตูดมดครอบท้ายดีไซน์สวยเก๋

คร่อมครั้งแรกก็ผิดคาดเสียแล้วเพราะ ไทรอัมพ์ สตรีทคัพ มีท่านั่งที่สบายกว่าที่คาดเอาไว้ไม่ได้เป็นคาเฟ่แบบสปอร์ตจ๋าขนานแท้ แต่ทว่ามีท่านั่งที่สบายใช้งานในชีวิตประจำวันได้แบบไม่ลำบากแต่ก็ให้ความรู้สึกที่กระชับ

ไทรอัมพ์ สตรีทคัพ ทำให้เราต้องประหลาดใจอีกครั้งกับสุ้มเสียงที่ต่างออกไปจากที่เราเคยคุ้นในสตรีททวิน เจ้านี่มีเสียงที่ออกมาจากปลายท่อในแบบกร้าวๆ มีความนุ่มนวลแต่ก็แฝงความกร้าว แหบ แผด เอาไว้เหมือนจะบอกว่าข้าน่ะร้ายไม่เบานะ

สตรีทคัพมีส่วนที่เหมือนกับสตรีททวินเยอะเลย แม้แรงบิดจะไม่ได้จัดจ้านเท่า และทุกอย่างมาในสไตล์แบบนุ่มๆ สมูธ ไปได้เรื่อยๆ ไม่ได้จี๊ดจ๊าดจัดจ้านอบบที่คาดเอาไว้ ให้สุนทรีย์ในการขับขี่อีกรุปแบบที่ต่างไปจากสตรีททวิน ช่วงล่างของตัวรถค่อนข้างที่จะนุ่มแต่ทว่าไม่ได้ย้วย เป็นแบบนุ่มๆ นิ่มๆ ในลักษณะเดียวกับเครื่องยนต์ ส่วนยางที่ติดรถมาดูจะไม่ตอบโจทย์คนที่ชอบขี่แบบฉวัดเฉวียนเน้นความเร็วในการเข้าโค้งเท่าไรนัก

สไตล์ของของตัวรถและบุคลิกของตัวรถที่แสดงออกมาถือว่าทำออกมาได้ค่อนข้างลงตัวหากมองที่จุดประสงค์ในการใช้งานที่เน้นการขับขี่ในชีวิตประจำวันเป็นหลัก หรือเอาไว้ชิลล์ๆ หลังเลิกงานขจี่ไปแฮงค์เอาท์กับกลุ่มเพื่อน ตำแหน่งถ้านั่งค่อนข้างเป็นการนั่งแบบคาเฟ่ทีสบายและค่อนข้างผ่อนคลายแม้จะต้องก้มเยอะยู่ ไร้ความเป็นสปอร์ตแข็งๆ นั่งสูงกระขับไปหมดแบบใน ทรักซ์ตันอาร์

คันเร่งไฟฟ้า เกียร์พร้อมสลิปเปอร์คลัทช์ ดิสก์เบรคเอบีเอส การตอบสนองของเครื่องยนต์ ทุกอย่างมาในสนไตล์นุ่มๆ หล่อๆ แต่ถ้าอยากสนุกกว่านี้เราก็ยังเลือก สตรีททวิน ให้เป็นเบอร์ 1 ในใจ ของแพลทฟอร์มนี้ ด้วยลักษณะของเครื่องยนต์ที่จัดจ้านกว่า ท่านั่งที่เป็นมิตรมากกว่า สตรีทคัพ

ไทรอัมพ์ สตรีทคัพ เป็นรถที่ขับขี่ได้สนุกคันนึงถ้าคุณที่ไม่ได้ต้องการพละกำลังมากมายเกินไป เทคโนโลยีที่ใส่เข้ามาก็ไม่ได้รบกวนการขับขี่มากนัก เอบีเอสและแทร็คชั่นคอนโทรลจะออกมาเมื่อตอนจำเป็นเท่านั้น บางทีก็จำเป็นจนเราเกือบรู้สึกว่าอันตราย อย่างตอนขึ้นภูทับเบิกถนนลื่นๆ กลางโค้ง แทร็คชั่นจะโผล่มาบ่อยมากเพราะบางทีเราเปิดล้น แต่ก็จะมีอาการสไลด์ที่ล้อหลังนิดหน่อยเพื่อให้เราได้สนุกกับความรู้สึกนั้นๆ แต่ก็ยังปลอดภัย

อันที่จริงก็แอบผิดหวังนิดๆ เพราะคิดไปก่อนว่า สตรีทคัพ น่าจะมาในสไตล์ที่ดุดันเร้าใจแบบน้องๆ ทรักซ์ตันอาร์ แต่ความจริงแล้วกลับไม่ใช่อย่างที่คิด แต่เจ้านี่ก็ยังถือว่าเป็นรถที่ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา แต่ทว่าขับขี่ได้สนุกเอาและมีสมรรถนะที่ดีเอาเรื่อง

ถือเป็นอีกหนึ่งความสำเร็จของไทรอัมพ์ ด้วยราคาค่าตัว 4.5 แสนบาท กับออพชั่นที่ให้มาเรายังมองว่าเจ้านี่ยังเป็นรถที่คุ้มค่าคันหนึ่งในตลาดกลุ่มนี้

ขอขอบคุณ บริษัท ไทรอัมพ์ มอเตอร์ไซเคิลส์ (ไทยแลนด์) จำกัด

บททดสอบโดย: Ken [Warodom C.] 

ขอบคุณภาพจาก SuperBike Magazine Thailand Edition, Rubber Magazine

อ่านข่าววงการมอเตอร์ไซค์ทั้งหมด คลิกที่นี่